El Golfo
El Hierro,Wyspy Kanaryjskie

El Golfo to rozległa dolina w formie półkola otwartego na ocean, położona na północno-zachodnim krańcu El Hierro. Jej ściany mają wysokość do 1200 m.  Półksiężyc o średnicy ok. 25 kilometrów rozpościera się od okolicy Roques de Salmor na wschodzie do  Arenas Blancas na zachodzie i od poziomu oceanu dochodzi do najwyższego szczytu wyspy, Malpaso ( 1501 m). 

Istniała teoria, według której El Golfo była częścią 14-kilometrowego krateru, którego druga połowa została zalana przez ocean. Uważano też, że została uformowana przez lawę wypływającą do oceanu, bądź erozję. Jednak wyniki badań dna morskiego wskazują na to, że dolina el Golfo powstała tysiące lat temu w wyniku gigantycznego osunięcia, spowodowanego prawdopodobnie przez trzęsienie ziemi. Tsunami, które wtedy powstało, dotarło podobno z El Hierro aż na wybrzeża amerykańskie.

Dzięki żyznym glebom i łagodnemu klimatowi jest zagospodarowana przez uprawy ananasów, papai, mango, awokado i bananów. Tutaj znajduje się Hotel Punta Grande, do niedawna - według Księgi Rekordów Guinessa - najmniejszy hotel świata, nie brakuje także apartamentów i stylowych wiejskich domków, wynajmowanych turystom przez mieszkańców wyspy.

Najlepszymi miejscami do podziwiania przypominającego amfiteatr widoku na dolinę są punkty widokowe Mirador de La Peña, Mirador de Bascos, Mirador de Jinama lub Mirador de Llanía.

Przez dolinę El Golfo prowadzi odcinek numer  nr 14 tradycyjnego szlaku należącego do  siatki tras  pieszych o walorach etnograficznych prowadzących po dawnych traktach, które jeszcze od połowy XX wieku były używane przez mieszkańców wyspy jako trasy odbywanych dwa razy do roku przeprowadzek. Herreños (tak się określa mieszkańców El Hierro) mieli swoje stałe domostwa w wyższych, częściej odwiedzanych przez deszcz  partiach wyspy, z których schodzili z całym dobytkiem zimą i w lecie do gospodarstw w cieplejszym regionie El Golfo. W styczniu i w lutym wypasali tam bydło i rozpoczynali prace w winnicach, następnie wracali pracować wpolach na wyżynach. Do winnic przeprowadzali się ponownie w lipcu i w sierpniu, na okres winobrań. 

Na przejście  łatwej trasy nr 14 o długości 13,4 kilometrów potrzebne będzie ok. 4,5 godz. plus dodatkowa godzina na zwiedzanie.  Wędrówkę zaczynamy przy placu de La Candelaria w miejscowości La Frontera, skąd drogą oferującą widoki na Rezerwat Przyrody Roques de Salmor dojdziemy do osady Guinea z muzeum etnograficznym oraz ośrodkiem zajmującym się odradzaniem hierrenskiego gatunku jaszczurki.  Następnie przejdziemy przez winnice gminy Frontera i plantacje tropikalnych owoców, dochodząc do młodych terenów wulkanicznych porośniętych intensywnie zielonymi krzakami opuncji, tabaibami, verodami i kanaryjskimi jałowcami.  Przechodząc przez osadę  Los Llanitos zakończymy wędrówkę w okolicach wioski La Sabinosa. 

Jeśli podoba Ci się to miejsce, poleć je swoim znajomym